زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

شمس‌الدین ابوالفرج عبدالرحمن بن علی آل‌قدامه





شمس‌الدین ابوالفرج عبدالرحمن بن علی، از شخصیت‌های آلِ قُدامه، می‌باشد؛ این خاندان، خاندانی فلسطینیُ‌الاصل و حنبلی‌مذهب که فقیهان، مُسندان، حافظان و قاضیان بسیاری از آن برخاستند و فعالیت علمی ــ دینی آنان در اندیشۀ اسلامی آن روزگار و گسترش مذهب حنبلی تأثیر بزرگی به جای نهاد.


۱ - معرفی اجمالی



شمس‌الدین ابوالفرج عبدالرحمن بن علی بن عبدالرحمن (۶۸۹-۷۶۵ق/۱۲۹۰-۱۳۶۴م)، امام و مسند و مفتی، معروف به تتری (زیرا تاتارها اسیرش کردند).
وی از قاضی تقی‌الدین سلیمان و اسماعیل بن فرّاء و ابن عبدالدائم و عایشه بنت عیسی بن موفق حدیث شنید و روایت کرد.
حسینی و ابن رجب از او حدیث روایت کرده‌اند. ابن کثیر به جای «تتری»، «بیری» آورده که ظاهراً مصحّف آن است.
[۴] ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۲۵-۴۲۶، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق.


۲ - پانویس


 
۱. ابن رافع، تقی‌الّدین محمد، الوفیات، ج۲، ص۲۸۶-۲۸۷، به کوشش صالح مهدی عباس و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۲ق.    
۲. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۴، ص۳۰۷، قاهره، ۱۳۵۱ق.    
۳. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الدّرر الکامنه، ج۳، ص۱۲۶، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۲-۱۳۹۶ق.    
۴. ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۲۵-۴۲۶، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق.


۳ - منبع



دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل قدامه»، شماره۴۴۸.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.